Toen Gioachino Rossini in 1868 stierf stelde Verdi voor dat verschillende Italiaanse componisten samen een Requiem zouden schrijven. Verdi componeerde een “Libera me” en diende dat in voor het gezamenlijke werk. Op de eerste verjaardag van Rossini’s dood in 1869 zou het werk in première gaan in Bologna.
De uitvoering werd echter enkele dagen voor de uitvoering afgelast, volgens Verdi door het maar matige enthousiasme van de aangeduide dirigent, en het werk geraakte in de vergetelheid. De compositie werd uiteindelijk pas uitgevoerd in 1988, toen Helmuth Rilling de première van de Messa per Rossini dirigeerde in Stuttgart.
Gefrustreerd door de loop van zaken bleef Verdi spelen met zijn “Libera me”.
In mei 1873 stierf de Italiaanse schrijver Alessandro Manzoni. Verdi bewonderde Manzoni erg, vooral door Manzoni’s roman I promessi sposi (de verloofden). Verdi schreef: ‘ik zou voor hem willen knielen als het toegestaan was mensen te vereren’. Verdi was zo ontroostbaar dat hij zich niet in staat achtte Manzoni’s begrafenis bij te wonen. Enkele weken nadien bezocht hij het graf in Milaan en liet hij het gemeentebestuur van Milaan weten dat hij een Requiem wilde componeren.
Het Milanese gemeentebestuur gaf toestemming voor de uitvoering van het werk op voorwaarde dat de première in Milaan moest plaatsvinden op de eerste verjaardag van Manzoni’s dood. Het werk omvat een herziene versie van het “Libera me”, dat Verdi oorspronkelijk voor Rossini had geschreven.